بررسی تاثیر ایسکمی مزانتر بر میزان pH و پتاسیم در لاواژ تشخیصی موش صحرایی

سابقه و هدف: ایسکمی مزانتر یک عارضه بالقوه کشنده است و هنوز راه تشخیص قطعی ندارد. در این تحقیق سعی شده است تا با بررسی نمونه های به دست آمده از موش های صحرایی مبتلا به ایسکمی مزانتر، ارزش (DPL (Diagnostic Peritoneal Lavage در تشخیص این عارضه مورد ارزیابی قرار گیرد. مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه ی تجربی، 32 سر موش صحرائی نر در 4 گروه قرار گرفتند. در گروه های شماره 1 و 2 شکم باز شده و بدون هیچ اقدامی بسته شد، سپس یک کاتتر در صفاق تعبیه شده و 200 سی سی نرمال سالین تزریق شد؛ آن گاه در گروه اول بعد از 1 ساعت و در گروه دوم بعد از 2 ساعت مایع به دست آمده لاواژ شده و برای بررسی پتاسیم و pH همراه نمونه خون اخذ شده جهت تعیین پتاسیم به آزمایشگاه ارسال شدند. در گروه سوم و چهارم بعد از بیهوشی شاخه اصلی شریان مزانتریک فوقانی توسط نخ غیر قابل جذب لیگاتور شده و مراحل فوق تکرار گردید.نتایج: ایسکمی مزانتر در هر دو گروه مورد آزمایش نسبت به گروه های شاهد متناظر باعث تغییر معنی دار در میزان pH صفاق، پتاسیم خون و لاواژ صفاق شد. اما تنها پتاسیم خون و صفاق پس از 2 ساعت از لیگاتور عروق مزانتر تغییر کرد. نتیجه گیری: می توان از فاکتورهای pH صفاق، پتاسیم خون و پتاسیم لاواژ صفاق به عنوان نشان گر ایسکمی مزانتر استفاده کرد و از میزان پتاسیم خون و صفاق نیز در مواردی می توان برای تخمین نسبی مدت زمان ایسکمی عروق مزانتر استفاده نمود.